To był wyjątkowo ciężki rok nie tylko dla nas osobiście, ale też dla polskich organizacji pozarządowych, które nawet bez pandemii mierzyły się z licznymi problemami i wyzwaniami. Dla nas był to rok niełatwy, który skonfrontował nas z sytuacjami, które wymagały nowego, świeżego, czasem wręcz nowatorskiego spojrzenia na to, co do tej pory robiliśmy.
Cieszymy się, że pomimo trudnej sytuacji udało nam się kontynuować w szkołach projekt MiCreate, co oczywiście nie byłoby możliwe bez ogromnego zaangażowania dyrektorów/-ek, pedagogów/-żek, nauczycieli/-ek szkół, z którymi współpracowaliśmy. Cieszy również fakt, że udało nam się zachować nasz Zespół projektowy, zadbać o naszych pracowników i pracowniczki, zapewnić im bezpieczeństwo bytowe w tym ciężkim okresie. Wymagało to czasami nie lada gimnastyki. Tym bardziej cieszy, że udało się zrealizować małe, ale jakże ważne projekty, finansowane ze środków Miasta Krakowa.
Po pierwsze, w partnerstwie z Fundacja Wspierania Kultury i Języka Polskiego im. Mikołaja Reja konkurs dla uczniów i uczennic krakowskich szkół pn. “Miasto wielokulturowe w XXI wieku”, który dał możliwość twórczej ekspresji dzieciakom od dawna obciążonym zdalnym nauczaniem i zgromadził ponad 150 prac. Ogłoszenie wyników już wkrótce.
Drugim projektem była wystawa młodej sztuki białoruskiej “Before/After/2020.Belarus”, którą chcemy Wam dzisiaj zaprezentować. Wydawało się w pewnym momencie, że projekt skończy się całkowitą porażką ze względu na pandemię i sytuację w Białorusi. Mało kto wierzył w jego powodzenie, gdy okazało się, że wystawa nie dotrze do Polski, ze względu na zamknięcie granic (dotarła, choć w fotokopiach wydrukowanych w Krakowie), że nie zawiśnie (choć zawisła, pomimo braku możliwości jej zwiedzania w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha), że nie dotrze na jej wernisaż kuratorka (dotarło do nas jej przesłanie) i co najważniejsze, że nikt tej wystawy nie zobaczy (zobaczycie ją w wersji wirtualnej https://before-after.interkulturalni.pl/ ). Tym bardziej, jesteśmy wzruszeni, że możemy dzisiaj Wam zaprezentować efekt pracy wielu osób, które się nie poddały! Szczególne podziękowania kierujemy do niezłomnego Jakuba Kościółka, który walczył o to, żeby wszystko się udało, dziękujemy Annie Król z Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, społeczności Беларусы ў Кракаве / Białorusini w Krakowie, którzy byli pomysłodawcami i w dużej mierze realizatorami wystawy. Dziękujemy też Wydziałowi Spraw Społecznych i Zdrowia Miasta Krakowa, jego Dyrektor Elżbieta Kois-Żurek za wsparcie i elastyczność. Bez Was wszystkich to by się nie udało. Liczymy na to, że efekt końcowy będzie dla Was satysfakcjonujący i przybliży Wam sytuację Białorusinów walczących o swoją przyszłość.
